Condamnées à s’allier. La Pologne et la France à la fin de la Grande Guerre et dans l’immédiat après-guerre (1917–1921)
| dc.contributor.author | Gmurczyk-Wrońska, Małgorzata | |
| dc.date.accessioned | 2023-06-16T09:54:19Z | |
| dc.date.available | 2023-06-16T09:54:19Z | |
| dc.date.issued | 2022 | |
| dc.description.abstract | Roman Dmowski et son camp, dont Erazm Piltz, ont utilisé l’évolution de la politique étrangère française et présence du Comité national polonais à Paris pour faire pression sur le gouvernement français afin qu’il inclue l’indépendance de la Pologne dans les objectifs de guerre des Alliés. L’intérêt accru de la France pour les affaires polonaises à la fin de 1917 résulte d’une part de la perte de son allié russe et d’autre part d’un fort désir d’affaiblir l’Allemagne autant que possible. La France s’est alors mise à modifier sa politique dans l’Est européen prévoyant dans ses plans futurs la possibilité de compter les nouveaux États d’Europe centrale dans son système d’alliance. Finalement, en 1921, la France et la Pologne conclurent une alliance en deux volets : un accord politique et une convention militaire secrète. Pour la France, la Pologne n’est dans les domaines politique et militaire qu’un «allié de revers», un allié contre l’Allemagne, mais aussi un allié qui soulève de nombreuses objections au Quai d’Orsay. Elle joue également un rôle très important pour les investisseurs français. Pour la Pologne, en revanche, l’alliance avec la France en tant que puissance victorieuse était facteur essentiel dans sa politique étrangère, le pays ayant absolument besoin d’un partenaire parmi les puissances européennes. | pl |
| dc.description.abstract | Roman Dmowski and his camp, including Erazm Piltz, used the evolution of French foreign policy and the existence of the Polish National Committee in Paris to pressure the French government to include Polish independence in the Allies’ war aims. France’s increased interest in Polish affairs in late 1917 resulted partly from the loss of its Russian ally and partly from a strong desire to weaken Germany as much as possible. France then began to modify its policy in Eastern Europe and included in its future plans the possibility of including the new Central European states in its alliance system. Finally, in 1921, France and Poland concluded a two-part alliance: a political agreement and a secret military convention. For France, in the political and military spheres, Poland was nothing more than a “rear ally”, an ally against Germany, as well as an ally that raised many objections in the Quai d’Orsay. It also played a very important role for French investors. For Poland, on the other hand, the alliance with France as a victorious power was a very important factor in its foreign policy, because Poland absolutely needed a partner among the European powers. | pl |
| dc.description.abstract | Roman Dmowski i jego obóz, w tym Erazm Piltz, wykorzystywali ewolucję francuskiej polityki zagranicznej i istnienie w Paryżu Komitetu Narodowego Polskiego w celu wywierania presji na rząd francuski, aby włączył on sprawę niepodległości Polski do celów wojennych aliantów. Wzrost zainteresowania Francji sprawami polskimi pod koniec 1917 roku po części wynikał z utraty rosyjskiego sojusznika, a po części z dążenia do maksymalnego osłabienia Niemiec. Francja zaczęła wówczas modyfikować swoją politykę w Europie Wschodniej i w swoich planach na przyszłość uwzględniała możliwość włączenia nowych państw Europy Środkowej do swojego systemu sojuszniczego. Ostatecznie w 1921 roku Francja i Polska zawarły dwuczęściowy sojusz: umowę polityczną i tajną konwencję wojskową. Dla Francji, w sferze politycznej i militarnej, Polska była jedynie allié de revers, sojusznikiem przeciwko Niemcom, przy tym sojusznikiem budzącym wiele zastrzeżeń w Quai d’Orsay. Sojusz odegrał także bardzo ważną rolę z perspektywy francuskich inwestorów. Dla Polski natomiast sojusz z Francją jako mocarstwem zwycięskim był kluczowym czynnikiem w jej polityce zagranicznej, ponieważ Polska bezwzględnie potrzebowała partnera wśród mocarstw europejskich. | pl |
| dc.identifier.citation | Krakowskie Studia Międzynarodowe 2022, nr 2, s. 21-38. | pl |
| dc.identifier.doi | 10.48269/2451-0610-ksm-2022-2-001 | |
| dc.identifier.eissn | 2451-0610 | pl |
| dc.identifier.issn | 1733-2680 | pl |
| dc.identifier.uri | http://hdl.handle.net/11315/31115 | |
| dc.language.iso | fr | pl |
| dc.publisher | Oficyna Wydawnicza AFM | pl |
| dc.rights | Uznanie autorstwa-Użycie niekomercyjne-Bez utworów zależnych 3.0 Polska | * |
| dc.rights.uri | http://creativecommons.org/licenses/by-nc-nd/3.0/pl/ | * |
| dc.subject | Polish foreign policy (1918–1939) | pl |
| dc.subject | World War I | pl |
| dc.subject | Treaty of Versailles | pl |
| dc.subject | France | pl |
| dc.subject | Polish political thought | pl |
| dc.subject | Polish National Committee (1917–1919) | pl |
| dc.subject | Polish-French Alliance 1921 | pl |
| dc.subject | diplomacy of the Second Polish Republic | pl |
| dc.subject | polska polityka zagraniczna (1918–1939) | pl |
| dc.subject | I wojna światowa | pl |
| dc.subject | traktat wersalski | pl |
| dc.subject | Francja | pl |
| dc.subject | polska myśl polityczna | pl |
| dc.subject | Komitet Narodowy Polski (1917–1919) | pl |
| dc.subject | sojusz polsko-francuski 1921 | pl |
| dc.subject | dyplomacja II Rzeczypospolitej | pl |
| dc.subject.other | Bezpieczeństwo narodowe i wewnętrzne | pl |
| dc.subject.other | Historia | pl |
| dc.subject.other | Politologia | pl |
| dc.subject.other | Stosunki międzynarodowe | pl |
| dc.title | Condamnées à s’allier. La Pologne et la France à la fin de la Grande Guerre et dans l’immédiat après-guerre (1917–1921) | pl |
| dc.title.alternative | Condemned to be allies. Poland and France at the end of the Great War and in the immediate post-war period (1917–1921) | pl |
| dc.type | Artykuł |