dc.description.abstract | Ze wstępu: "Leibniz nie jest zaliczany do grona filozofów poświęcających uwagę sprawom
gospodarczym. Jedynie Schumpeter w swojej History o f Economic Analysis
odwołuje się do Leibniza, ale widzi w nim filozofa i matematyka. Natomiast
próżno szukać nazwiska „Leibniz” w innych licznych opracowaniach dotyczących
historii myśli ekonomicznej. Podobnie jest w przypadku dwóch czołowych prac
poświęconych związkom filozofii i ekonomii: Jamesa Bodnara Philosophy and
Economics (1893) i w pracy Williama Olivera Colemana Rationalism and Anti -
Rationalism in the Origins o f Economics (The Philosophical Roots o f 18th Century
Economic Thought) (1995). W pracy Bodnara Leibniz wspomniany jest incydentalnie
w przypisie, w pracy Colemana w rozdziale zatytułowanym „The philosophical
headwaters: Locke and Leibniz”, około 90% tekstu zostało poświęcone
Locke’owi, natomiast Leibniz został przedstawiony jako ten, który wniósł optymizm.
W jedynej pracy poświęconej, w pewnej mierze, także kwestiom ekonomicznym,
Leibniz został pokazany jako człowiek zaangażowany po stronie nowej
epoki (Jon Elster, Leibniz et la Formation de I ’Esprit Capitaliste, 1975), niemniej
jako osoba, która nie próbowała nawet zrozumieć kwestii związanych z gospodarką."(...) | pl |