"Regulacje prawne sytuacji religijnej w czasach PRL często diametralnie odbiegały od praktyki. Władze, łamiąc stanowione przez siebie prawo, przyczyniły się do znaczącego obniżenia jego autorytetu wśród obywateli. Po upadku komunizmu stało się więc jasne, że wśród innych gałęzi prawa, również prawo wyznaniowe w Polsce wymaga gruntownej przebudowy. Ponadto nowa sytuacja polityczna, a nade wszystko wolność i pluralizm domagały się odpowiednich zmian ustawodawczych. Kształtujące się po transformacji ustrojowej 1989 r. ustawodawstwo wyznaniowe wytyczało kierunki polityki państwa względem Kościoła katolickiego i mniejszości religijnych. Świadomość wagi tego procesu uwidaczniała się m.in. w licznych wypowiedziach na łamach prasy wyznaniowej. Prezentowane dyskusje, polemiki i sprzeciwy były równocześnie bieżącym komentarzem do działań ustawodawczych."(...)