Monografia ma za zadanie analizę uwarunkowań, w jakich doszło do sięgnięcia po środek militarny, by realizować podstawowy cel polityki zagranicznej państwa, a także wskazanie przyczyny podjęcia decyzji o udziale w interwencji zbrojnej i procesie stabilizacji Iraku, jej przebiegu i skutkach. Głównym przedmiotem analizy będzie użycie siły zbrojnej jako środka polityki zagranicznej Polski na omawianym tu przykładzie.