Organizacja dowodzenia Wojsk Specjalnych Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej – od normalności do nieudanych eksperymentów

Abstract

Wojska (siły) specjalne każdego kraju są wyjątkową formacją. Realizują często szczególne zadania o politycznym, strategicznym i operacyjnym znaczeniu. Tworzą je zespoły bardzo profesjonalnie przygotowanych żołnierzy, często wyposażonych w unikalne, niespotykane gdzie indziej uzbrojenie i sprzęt techniczny. Na skuteczność i sprawność ich działania w niemniejszym stopniu wpływa właściwe dowodzenie tymi siłami. W tym zakresie niebagatelne znaczenie ma organizacja dowodzenia. W przypadku polskich Wojsk Specjalnych w 2014 roku dokonano totalnej reorganizacji dowodzenia nimi. Niniejszy materiał stanowi próbę odpowiedzi na pytanie czy były to właściwe działania i jak ich konsekwencje wpłynęły na możliwości dowodzenia, a tym samym skuteczność tego rodzaju sił zbrojnych.

In each country special forces are a unique formation. They often carry out specific tasks on the political, strategic and operational level of command. They are formed by teams of highly and professionally trained soldiers, often equipped with a unique, unheard of elsewhere armament and technical equipment. The effectiveness and efficiency of their actions also depend on the proper command of these forces. In this respect, the organization of command is of considerable importance. In the case of the Polish Special Forces there was a total reorganization of their command and control system in 2014. This material constitutes an attempt to answer the question whether these actions were appropriate and how their consequences affected the possibilities of command, and thus the effectiveness of such armed forces.