SŁOWO WSTĘPNE "Najczęściej nasza refleksja na temat sędziów, zwłaszcza w ramach ich działalności orzeczniczej, nie wychodzi poza społeczne oczekiwania co do tego, jakimi cechami powinien się on lub ona kierować. Sprzyja temu posługiwanie się pojęciem sądu, a więc bezosobowej, odhumanizowanej postaci, która w oczach społecznych ma być neutralna, apolityczna, kierująca się wyłącznie racjonalnymi (logicznymi) przesłankami, a zwłaszcza ma być wolna od tych wszystkich doznań, których doświadcza każdy inny człowiek (nie sąd). Ta powszechna wizja sędziego nie skłania do starań w kierunku poznaniu procesu podejmowania decyzji sędziowskiej. Jak się jednak okazuje, rzeczywistość jest daleko bardziej skomplikowania, bo sędzia to też człowiek. Książka Aleksandry Partyk jest świetną okazją do przybliżenia każdemu, zwłaszcza prawnikom, złożonych procesów, jakie towarzyszą podejmowaniu przez sędziów ostatecznych decyzji. Dla niektórych, być może dla wielu, poznanie to będzie zaskoczeniem, swoistą dekonstrukcją dotychczasowo wyobrażenia o pracy sędziów. Czytelnicy więc będą musieli zmierzyć się z prawdą o udziale myślenia intuicyjnego w procesie powstawania decyzji sędziowskiej oraz nadaniu doświadczeniu sędziowskiemu innego, szerszego kontekstu psychologicznego. Na podstawie tej książki Czytelnicy zapewne nabiorą także przekonania, iż nie ma racjonalności bez emocjonalności."(...)