Ze wstępu: "Ludzkość przemieszcza się od początku swego istnienia, jednak wiek XXI ma szansę zapisać się na kartach historii migracji jako stulecie międzynarodowej migracji dzieci. Skala zjawiska transgranicznej wędrówki osób niepełnoletnich przybrała bowiem niespotykaną dotąd skalę. Począwszy od lat 90. XX wieku obserwujemy znaczący wzrost i zróżnicowanie mobilności dzieci w związku z przemianami geopolitycznymi, przyspieszeniem procesów globalizacyjnych, rozwojem oraz umasowieniem nowych technologii komunikacyjnych i transportowych, a także zmianami prawno-instytucjonalnymi i społeczno-kulturowymi (Castles, Miller 2011; Thiollet 2017). Z szacunków Funduszu Narodów Zjednoczonych na Rzecz Dzieci wynika, że na przestrzeni 30 lat liczba migrantów międzynarodowych wzrosła ze 153 mln (w tym 25 mln dzieci) w 1990 roku do 281 mln (w tym 36 mln dzieci) w roku 2020 (UNICEF, Child…). Nieustannie, na całym świecie, członkowie rodzin podejmują decyzję o migracji. Na to postanowienie ma wpływ szeroki wachlarz tzw. czynników wypychających i przyciągających, które dotyczą zarówno obecnej sytuacji prywatnej, społecznej, gospodarczej oraz politycznej, jak i przyszłych aspiracji rodzin (Lee 1966)."(...)