"Szymon Budny, którego Stanisław Kot uznał za największego heretyka na Litwie w XVI wieku - we wstępie do polskiej edycji rozprawy O poprawie Rzeczypospolitej napisał: "A ponieważ tak wielcy a uczeni ludzie naszego Kricza i jego księgi wielce wychwalają, tedyć zaiste za jeden dziw może być policzono, źe my Polacy i owszem wszytcy Sarmatowie, aż do tego czasu małośmy o niem wiedzieli i jego chwalebnych ksiąg zaniedbali. Znaczy się wielce i owszem jawna jest ta nasza niedbalośe Bo gdybyśmy o nie dbali, dawnobyśmyje w swem własnem języku (jako postronni) mieli". W kilka lat po śmierci Andrzeja Frycza Modrzewskiego ów Szymon Budny wraz z Krzysztofem Monwidem Dorohostajskim chcieli przypomnieć społeczeństwu Rzeczypospolitej o Modrzewskim i jego dziele. Społeczeństwu polskiemu początku XXI wieku, ponad czterysta lat później, również godzi się przypomnieć dzieło wielkiego pisarza i myśliciela polskiego złotego wieku."(...)