Z wprowadzenia: "Pomoc rodzinie w trudnych sytuacjach życiowych i sposób jej realizacji przez specjalistów osadzone są zazwyczaj w wybranym podejściu, a więc z zastosowaniem wybranej metody oddziaływania (Czabała 2000), stosunkowo rzadziej jednak stosuje się łączenie wielu różnych metod pracy. Fakt ten wydaje się uzasadniony potencjalnym ryzykiem ich wzajemnej interferencji i możliwością pojawienia się chaosu metodologicznego. Z drugiej jednak strony zwiększenie efektywności świadczonej pomocy przez zastosowanie więcej niż jednej formy działania wydaje się potencjalnie możliwe. Prowadzi to więc do konieczności odwołania się do celu nadrzędnego pomocy profesjonalnej. Definiując psychoterapię, Norcross (1990, s. 218) ujmuje ją jako „świadome i zamierzone zastosowanie metod klinicznych i interpersonalnych zabiegów, pochodzących ze sprawdzonych twierdzeń nauk psychologicznych, w celu towarzyszenia ludziom w modyfikacji ich zachowań, właściwości poznawczych, emocji i/lub innych indywidualnych charakterystyk na takie, które wydają się uczestnikom tego procesu pożądane”."(...)