"Głównym problemem, który poruszę, będzie charakterystyka rosyjskich grup neopogan. W pracy posłużę się definicją zjawiska, sformułowaną przez W. Hannegrafa: As a generał term, "neopaganism" covers all those modem movements which are, firstly, based on the conviction that what Christianity has traditionally denounced as idolatry and superstition actually represents/represented a profound and meaningful religious worldview and, secondly, that a religious practise based on this worldview can and should be revitalized in our modem world. The very use of term "neopaganism" as a self-designation clearly contains a polemical thrust toward institutionalized Christianity, which is held responsible for decline of western paganism and the subsequent blackening of its image. Neopoganizm rosyjski narodził się w XIX w„ a korzeniami tkwi w romantycznej fascynacji kulturą ludową. Ruchy neopogańskie podjęły z nową energią ożywioną działalność po upadku komunizmu w Rosji. O wzroście liczby ,,rodzimowierców" (tak sami określają się członkowie tych wspólnot) w Rosji, świadczy m.in.: bardzo ostra walka Cerkwi z tym środowiskiem toczona w latach 90. XX w„ dokunlenty i apele organizacji chrześcijańskich (prawosławnych) wzywające do potępienia neopoganizmu, a także liczne dyskusje poświęcone tym ruchom w rosyjskiej prasie."(...)