Z wprowadzenia: "Zagwarantowanie bezpieczeństwa jest jednym z zasadniczych priorytetów polityki wewnętrznej i zagranicznej każdego państwa. Rosnące wyzwania związane z zagrożeniami, które niosą ze sobą międzynarodowe kryzysy i konflikty, implikują presję na zwiększony udział danego społeczeństwa w rozwiązywaniu problemów polityki światowej. Jednocześnie precyzują one pozycję państw w systemie międzynarodowym, a także absorbują uwagę ich obywateli. Zwłaszcza w obliczu zagrożeń międzynarodowym terroryzmem działania decydentów politycznych konfrontowane są z nastrojami społeczeństwa. Celem niniejszego opracowania jest próba ogólnego spojrzenia na konsekwencje kryzysu irackiego w odczuciu polskiej i niemieckiej opinii społecznej. Opiera się ono na tezie, iż mimo różnic dzielących elity polityczne, możliwa jest bardzo podobna społeczna percepcja obecności Polski i Niemiec w instytucjach bezpieczeństwa oraz wiążących się z nią kontrowersji wokół problemu użycia siły w stosunkach międzynarodowych. W związku z tym porównane zostały nastawienia społeczeństw obu państw do kwestii znaczenia współpracy transatlantyckiej oraz problemu zaangażowania militarnego w misjach pokojowych i stabilizacyjnych."(...)