"Badania wpływu kultury na działania podejmowane przez aktorów zbiorowych zajęły w ciągu ostatnich dwudziestu lat poczesne miejsce w analizie ruchów społecznych. Wcześniejsze strukturalistyczne podejście do analizy, będące pod wpływem teorii mobilizacji zasobów, okazało się niewystarczające w zrozumieniu fenomenu działań zbiorowych, gdyż nie ułatwiało znalezienia odpowiedzi na pytania związane zarówno z percepcją i interpretacją sytuacji danej grupy, jak również subiektywnymi przyczynami, dla których jednostka decyduje się zaangażować w działania, mogące być związane z określonymi niebezpieczeństwami. Koncepcja kultury nie może jednak zostać oderwana od struktury społecznej, gdyż zarówno kulturowy, jak i społeczny aspekt życia ludzkiego wzajemnie na siebie oddziaływują, przy czym zmiany w strukturze społecznej mogą zostać odzwierciedlone w adaptacyjnych przemianach w sferze kulturowej, tak jak procesy kulturowe mogą warunkować przeobrażenia organizacji społecznej. W tym ujęciu należy traktować kulturę, definiowaną jako „publicznie dostępne symboliczne formy, poprzez które ludzie interpretują i nadają znaczenia”jako znajdującą się w dynamicznym procesie tworzenia."(...)