Polaczek, Marta2019-06-172019-06-172007Państwo i Społeczeństwo 2007, nr 2, s. 97-112.1643-8299http://hdl.handle.net/11315/25305"Zakończenie II wojny światowej przyniosło przekonanie o upadku idei faszystowskiej. Gdy na przełomie lipca i sierpnia 1945 r. w Poczdamie przyjęto zasadę 4D - dęmilitaryzacji, dekartelizacji, demokratyzacji i denazyfikacji, wydawało się, że wspólnymi siłami zniszczy się zbudowany przez nazistów świat pseudowartości. Zwalczanie faszystów uznano za tak istotne zadanie, że pozwolono, by bez większych ograniczeń rozwijała się równie niebezpieczna idea komunizmu. Później już historia potoczyła się swoim biegiem. Krwawa lewicowa doktryna, wbrew swoim pierwotnym, szlachetniejszym założeniom, stała się nie mniej wyniszczająca niż unicestwiony, j ak się wydawało, faszyzm. Role zatem odwróciły się i społeczeństwo wystąpiło przeciw komunistom, choć wcześniej wydawało mu się, że to właśnie oni są wybawicielami, ponieważ zwalczali faszystów."(...)plUznanie autorstwa-Użycie niekomercyjne-Bez utworów zależnych 3.0 Polskaneofaszyzmskrajna prawicarasizmNarodowe Odrodzenie Polski (NOP)HistoriaSocjologiaPrawoArtykuł