Vater, Roman2019-04-232019-04-232010Krakowskie Studia Międzynarodowe 2010, nr 1, s. 121-133.1733-2680http://hdl.handle.net/11315/23434Z wprowadzenia: "Adolf Gurewicz, znany również jako Adja Gur Choron, to ideolog jednego z najbardziej zaskakujących ruchów polityczno-kulturowych Izraela w XX w. – Komitetu Konsolidacji Młodzieży Hebrajskiej (Hawaad legibusz hanoar haiwri). Ruch ten został założony w 1939 r. i działał do połowy lat 50. Ideologia tego ruchu, zwanego też Młodymi Hebrajczykami (Haiwrim haceirim) lub kananitami (Knaanim), oddzielała dwa pojęcia: żyd i Hebrajczyk. Żyd był dla Młodych Hebrajczyków terminem określającym wspólnotę etniczno-wyznaniową, funkcjonującą według wzorów średniowiecznych, Hebrajczyk natomiast mówił o przynależności do współczesnej nacji terytorialnej, tworzącej się w Palestynie. Hebrajskie odrodzenie narodowe kananici traktowali jako jedyną drogę do modernizacji Bliskiego Wschodu, a siebie uważali za awangardę ideową owego procesu. Stanowisko takie było wyraźnie antysyjonistyczne, aczkolwiek mieściło się w ramach myśli narodowej."(...)plUznanie autorstwa-Użycie niekomercyjne-Bez utworów zależnych 3.0 PolskaAdja Gur ChoronIzraelAdolf GurewiczHebrajczykPalestynaKulturoznawstwoStosunki międzynarodowePolitologiaMitologizacja historii: A. G. Choron (1907–1972) i jego ideologiaArtykuł