Gołdyn, Krzysztof2016-06-202016-06-20http://hdl.handle.net/11315/6898Trudno sobie wyobrazić by Górskie Ochotnicze Pogotowie Ratunkowe nie współdziałało z jednostkami systemu Państwowego Ratownictwa Medycznego. Co roku dochodzi do bardzo wielu wypadków na terenach górskich, gdzie dojazd karetki jest praktycznie niemożliwy. Dlatego Górskie Ochotnicze Pogotowie Ratunkowe współpracuje z jednostkami Państwowego Ratownictwa Medycznego przez cały rok. Współpraca odbywa się głównie podczas wydarzeń wymagających transportu poszkodowanego w trudnych warunkach. Osoby poszkodowane są ewakuowane za pomocą specjalistycznego sprzętu do bezpiecznego miejsca, gdzie możliwy jest dojazd karetek. Współpraca obydwu jednostek realizowana jest na podstawie ustawy o Państwowym Ratownictwie Medycznym z dnia 8 września 2006. Osoby pracujące w Górskim Ochotniczym Pogotowiu Ratunkowym muszą posiadać specjalistyczne uprawnienia ratownicze lub instruktorskie w obszarze ratownictwa górskiego. Ratownikiem górskim może również zostać lekarz systemu, pielęgniarka systemu, ratownik medyczny lub ratownik posiadający ważny kurs kwalifikowanej pierwszej pomocy. Głównymi przepisami regulującymi działalność Górskiego Ochotniczego Pogotowia Ratunkowego jest ustawa z dnia 18 sierpnia 2011 roku o bezpieczeństwie i ratownictwie w górach i na zorganizowanych terenach narciarskich, ustawa o Państwowym Ratownictwie Medycznym, ale również jego statut. W wyniku współpracy Górskiego Ochotniczego Pogotowia Ratunkowego z jednostkami systemu Państwowego Ratownictwa Medycznego nasze bezpieczeństwo w górach z roku na rok ulega znacznej poprawie.plUznanie autorstwa-Użycie niekomercyjne-Bez utworów zależnych 3.0 PolskaGórskie Ochotnicze Pogotowie Ratunkoweratownik medycznyratownik górskiPaństwowe Ratownictwo Medyczne (PRM)Ratownictwo medyczneArtykuł