Sokołowski, Adam2019-05-142019-05-142007Krakowskie Studia Międzynarodowe 2007, nr 4, s. 172-188.1733-2680http://hdl.handle.net/11315/24191Z wprowadzenia: "12 marca 1999 r. Polska, Czechy i Węgry stały się nowymi członkami Sojuszu Północnoatlantyckiego. Przyjęcie naszego państwa do NATO i wejście do Unii Europejskiej uważane były w latach 90. ubiegłego wieku za najważniejszy, strategiczny cel polskiej polityki zagranicznej i bezpieczeństwa. Sukces tych dwóch kierunków działania stanowił dla naszego kraju symboliczne zwieńczenie długiej drogi do wolności, przynosił też realne korzyści w postaci objęcia Polski sojuszniczą obroną, gwarancjami bezpieczeństwa i włączenia naszych obywateli do strefy stabilności i dobrobytu w Europie. Kilka miesięcy po tym, jak polska flaga zawisła przed Kwaterą Główną NATO w Brukseli, tj; 18 września 1999 r., zaczęła funkcjonować nowa jednostka wojskowa złożona z oddziałów z Polski, Niemiec i Danii, pod nazwą Wielonarodowy Korpus Północno-Wschodni {Multinational Corps Northeast - MNC NE) z siedzibą w Szczecinie"(...)plUznanie autorstwa-Użycie niekomercyjne-Bez utworów zależnych 3.0 Polskawspółpraca wojskowaPolskaNiemcyDaniaNATOwielonarodowy Korpus Północno-Wschodni w SzczecinieBezpieczeństwo narodowe i wewnętrzneEkologiaEnergetykaPolitologiaStosunki międzynarodoweArtykuł