Wolak, Grzegorz2018-07-202018-11-092018-07-202018-11-092017Studia Prawnicze. Rozprawy i Materiały 2017, nr 2 (21), s. 263-279.1689-8052http://hdl.handle.net/11315/20162Publikacja recenzowana / Peer-reviewed publicationZ wprowadzenia"W tezie glosowanego wyroku z dnia 2 lutego 2017 r., I CSK 203/161, Sąd Najwyższy uznał, że: „W stosunkach między przedsiębiorcą a konsumentem złożenie przez konsumenta oświadczenia woli w sposób dorozumiany może być uznane za skuteczne tylko wtedy, gdy przewiduje to ustawa lub umowa”. Orzeczenie to wydane zostało w sprawie z powództwa Prezesa Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów przeciwko pozwanemu Bankowi [...] SA w W. (obecnie Bank [...] SA w W.) o uznanie za niedozwolone i zakazanie wykorzystywania w umowach z konsumentami bliżej określonego w pozwie postanowienia wzorca umowy. Sądy pierwszej i drugiej instancji zajęły odmienne stanowisko w zakresie oceny zasadności żądania pozwu. Sąd Okręgowy uwzględnił powództwo, natomiast Sąd Apelacyjny na skutek apelacji pozwanego banku orzekł reformatoryjnie i je oddalił. Sąd Najwyższy przychylił się do zapatrywania Sądu I instancji, choć nie podzielił jego argumentacji w całości."(...)plUznanie autorstwa-Użycie niekomercyjne-Bez utworów zależnych 3.0 Polskaoświadczenie woliSąd Najwyższymilczenieprawa konsumentaPrawoArtykuł2451-0807