Szczepaniak, Jan2019-05-152019-05-152006Krakowskie Studia Międzynarodowe 2006, nr 3, s. 69-97.1733-2680http://hdl.handle.net/11315/24305"Ustalenia dotyczące nauki religii w szkołach znalazły się w art. XIII, punkcie 1. W polskim tłumaczeniu urzędowym uzyskał on następujące brzmienie: „We wszystkich szkołach publicznych, z wyjątkiem szkół wyższych, nauka religii jest obowiązkowa. Nauka będzie udzielana młodzieży katolickiej przez nauczycieli, mianowanych przez władze szkolne, ktore wybierać ich będą wyłącznie spośród osób, upoważnionych przez Ordynariuszow do nauczania religii. Właściwe władze kościelne nadzorować będą nauczanie religii pod względem jego treści i moralności nauczycieli. W czasie gdyby Ordynariusz odebrał nauczycielowi dane mu upoważnienie, to ten ostatni będzie przez to samo pozbawiony prawa nauczania religii”. "(...)plUznanie autorstwa-Użycie niekomercyjne-Bez utworów zależnych 3.0 PolskaKonfliktpaństwoKościółrozporządzenia1925 roknauczanie religii w szkołachHistoriaPrawoReligioznawstwoStosunki międzynarodoweKonflikt pomiędzy państwem a Kościołem dotyczący rozporządzeń wykonawczych do konkordatu z 1925 roku w sprawach nauczania religii w szkołachArtykuł