Padaczka jest jedną z najstarszych znanych chorób, której historia sięga 4 tys. lat. Współcześnie używane słowo „epilepsia” liczy tylko 2,5 tys. lat i pochodzi od greckiego słowa επιλαμβανειν, co znaczy atakować, chwycić, zapaść, posiąść. Padaczka z całą pewnością należy do chorób, w których olbrzymi postęp diagnostyczny i terapeutyczny. Nastąpił w niezwykle krótkim czasie. Dotyczy to rożnych aspektów, m.in. koncepcji patogenezy, epidemiologii, diagnostyki, leczenia i jego oceny. W niniejszej pracy zapoznano się z epidemiologia oraz z przyczynami występowania które podzielono ze względu na przyczynę występowania (padaczka samoistna oraz objawowa). Przedstawiono także sposób udzielania pomocy osobie podczas ataku padaczkowego. Praca przybliża również farmakologiczne oraz neurochirurgiczne sposoby leczenia chorobę, a także przykładowe wyniki badań przedstawionych w literaturze prowadzonych na chorych na padaczkę, m.in. zapis EEG czy zdjęcie wykonane rezonansem magnetycznym, Praca pozwala zapoznać się z rolą ratowników medycznych w terapii w czasie stanu padaczkowego. Jakie powinien wykonać czynności ratownik podczas udzielania pomocy osobie chorej na epilepsję. Jakie dawki leków należy zastosować. Tematyka pracy była bardzo interesująca należy rozszerzyć ją o wywiady medyczne z pacjentami oraz ich rodzinami co pozwoli lepiej przedstawić społeczny problem związany z epilepsją.