Ze wstępu: "Zbieg przestępstwa z wykroczeniem to zagadnienie o skomplikowanej naturze zarówno z perspektywy teoretycznej, jak i praktycznej. Dotyka ono jednych z najbardziej kontrowersyjnych zagadnień prawa karnego, takich jak m.in.: tożsamość czynu, modele ustawowego rozstrzygania zbiegu przepisów, czy stosowanie reguł wyłączenia wielości ocen w jednoczynowym i wieloczynowym zbiegu przepisów. Pełne zrozumienie tego zagadnienia wymaga zatem znajomości nie tylko przepisów prawa, ale również modeli teoretycznych, a nawet koncepcji filozoficznych stanowiących podstawę wyboru rozwiązań normatywnych. Równocześnie jest to zagadnienie bardzo złożone, o mieszanej naturze, na którą składają się wzajemnie przenikające się sfery: materialnoprawna i procesowa. Tylko kompleksowe spojrzenie na problem zbiegu przestępstwa z wykroczeniem pozwala na jego dogłębną analizę i prawidłowe stosowanie przepisów w tym zakresie. Jest to jednak również zagadnienie niezwykle istotne w praktyce wymiaru sprawiedliwości. Ze względu na zbliżony charakter przestępstw i wykroczeń, rozumianych jako formy pociągnięcia sprawcy do odpowiedzialności karnej, oraz występujące bardzo niejednoznaczne sposoby rozgraniczenia tych dwóch reżimów odpowiedzialności na poziomie znamion czynów zabronionych, w praktyce wymiaru sprawiedliwości problem sposobu rozstrzygania zbiegów w relacji przestępstwo–wykroczenie występuje niezwykle często. Problem ten stawia równocześnie przed organem stosującym prawo wiele wyzwań wykładniczych, które niełatwo rozstrzygnąć, w szczególności dostrzegając istotne odmienności i uwzględniając specyfikę rozwiązań normatywnych."(...)