"Od czasu gdy kilkadziesiąt już lat temu pojawiła się filozoficzna czy - szerzej mówiąc - humanistyczna refleksja nad ekologią, najistotniejszymi jej problemami była kwestia miejsca i roli człowieka w biosferze, opisana w ramach systemowego i ewolucyjnego modelu świata, oraz pytanie o możliwość ukonstytuowania i kształt moralnych relacji z przyrodniczym otoczeniem człowieka. Oczywiście problemy te mogą się łączyć, tworząc w ten sposób pewną hierarchiczną, „klasyczną” można by rzec, teorię antropologiczną i etyczną, ale mogą również pozostawać do pewnego stopnia odseparowane, kiedy szersze konstatacje, dotyczące obrazu świata, nie mają bezpośredniego przełożenia na kształt propozycji etycznych. To, jak silny jest związek pomiędzy tymi kręgami problemowymi, zależy głównie od usytuowania etyki wobec innych dziedzin refleksji filozoficznej, jej wewnętrznej struktury oraz tego, w jaki sposób zakreśla ona pole swoich poszukiwań i uzasadnień."(...)