Transplantacja uznawana jest obecnie za rutynową metodę leczenia, która umożliwia przedłużenie życia lub poprawę jego jakości u osób zmagających się ze skrajną niewydolnością narządów. Pomimo swej niezaprzeczalnej skuteczności medycyna transplantacyjna wciąż boryka się z licznymi problemami. Jednym z najbardziej dotkliwych jest problem niedoboru narządów. Niedobór organów to problem, z którym w większym lub mniejszym stopniu zmaga się współcześnie znakomita większość państw na świecie. Niemniej jednak, wskaźniki przeszczepialności w państwach azjatyckich są o wiele niższe niż w państwach innych regionów świata. Wyniki przeprowadzanych badań wskazują, że na niedobór narządów w państwach azjatyckich wpływa szereg różnych czynników. By w pełni wykorzystać ogromny potencjał omawianej metody leczenia w krajach azjatyckich konieczne jest podjęcie na różnych szczeblach szeregu działań. Systematyczne upowszechnianie wiedzy o transplantacji; zwiększenie funduszy przekazywanych z budżetu państwa na opiekę zdrowotną; wprowadzenie niezależnych, centralnych organów koordynujących i nadzorujących procedury transplantacji oraz zmiana obowiązującego prawa mogą przyczynić się do rozwoju programu dawstwa post mortem, a co za tym idzie, wpłynąć na ograniczenie problemu niedoboru narządów w krajach azjatyckich.

Nowadays, transplantation is regarded as a routine method of treatment. Transplantation can greatly improve quality of patients life. Despite its undeniable effectiveness transplantation medicine still suffers from many problems. One of the most severe is the problem of shortage of organs. The shortage of organs is a problem with which to a greater or lesser extent, is struggling today the vast majority of countries in the world. However, transplantation rates in Asian countries are lower than in the other regions of the world. The results of the research indicate that the shortage of organs in the Asian countries affected by a variety of factors. To fully exploit the potential of this method of treatment in Asian countries it is necessary to change the general social attitude. The systematic dissemination of knowledge, increase the funds transferred from the state budget, the introduction of independent central coordinating bodies and amend the existing laws may contribute to the development program of post-mortem donations and thus, influence the limit problem shortage of organs in the Asian countries.