The New Silk Road and the Communication between the Middle East and China

Abstract

Termin „Jedwabny Szlak” ma dwa znaczenia: dosłowne i metaforyczne. W czasach, kiedy termin ten został wprowadzony do obiegu, centrum handlowym ówczesnego globalnego świata był świat arabski. Później centrum to przesunęło się na zachód, w dużym stopniu ze względu na chaos i zaburzenia, które zaczęły wstrząsać Bliskim Wschodem. W kolejnym okresie handel światowy zaczął intensywnie rozwijać się na Dalekim Wschodzie, z którym ściśle powiązana jest Zatoka Arabska/ Perska oraz basen Morza Czerwonego. Dzisiaj gospodarcze znaczenie Jedwabnego Szlaku staje się ważniejsze niż kiedykolwiek. W artykule analizowane są kulturowe aspekty idei Jedwabnego Szlaku oraz formy, w jakich ta idea zaczyna się wyrażać.

The term “Silk Road” is used in two senses – literal and metaphorical. At the time of the original sense of this term the Arab world was a centre of global trade. Later, however, the centre of global commerce shifted gradually westwards, driven by the disasters and calamities that afflicted the Arab world. Much later, however, the fortunes of the world trade began to revive, particularly starting from the Far East to the Arabian/Persian Gulf and the Red Sea. Some economists today are talking about “a revival of the Silk Road” – in its literal rather than metaphorical sense. Today the economic focus on the Silk Road has never been stronger. This article stresses that the new Silk Road also has a cultural side and discusses numerous ways of its reflection.